يوم سعيد فى الاستاد

النهارده حاحكى لكم ذكرى يوم سعيد

من سنتين كانت بطولة كاس الامم فى مصر

و كانت اول مره اروح الاستاد فى حياتى فى الدور قبل النهائى

و زى مانتو كلكم عارفين الحمد لله مصر اتاهلت للنهائى

و بدات ادور على وسايط فى وزارة الداخليه و سفارة مصر فى القاهره عشان الاقى تذاكر

لدرجة انى وسطت ناس فى المخابرات

و مش لاقيه تذاكر ابدا ابد

ا و خلاص كنت بدات افقد الامل

و حجزت ترابيزه فى كافيه و سكتت

بس يوم المباراه الصبح لقيت هاتف بيقولى انزلى يا ايمان حاتلاقى تذاكر

و قد كان

نزلت عند النادى الاهلى و لقيت تذاكر بتتباع زى المخدرات كده

و لازم الراجل يتكلم معايا الاول

و يعمل انترفيو

و بعدين يفيش القوامش

و يخش يكلم الكبيره جوه

و بعدين يجيبلى تذاكر

المهم بعد كل هذا الاكشن

جبت تذاكر درجه اولى و مش عايزه افتكر كانو بكام عشان كان مبلغ شويه وهمى يعنى

المهم قعدت ادعى يا رب يا رب ما نتكسفش عشان حازعل بالجامد ع التذاكر دى

روحت البيت عشان اقول لولادى و لطارق يلبسو لقيت طارق لابس هوه و العيال

و مستنينى ع السلم

فيه ايه يا بنى انت عرفت منين انى جيت تذاكر

قاللى مش قلتى حاتجيبى تذاكر يبقى لازم جبتى مانا عارف دماغك هاها

المهم طبعا نزلنا رحنا الاستاد زى ما الناس كلها عارفه قبل الماتش بحوالى خمسه و عشرين ساعه كده

ليه مش فاهمه بس دى عاداتنا و تقاليدنا فى البلد الغريبه دى

و ندى و نادين لونو وشهم و انا كمان بالمره

و قعدنا بقه الساعات الطويله دى من غير اكل و لا ميه عشان احنا ما كناش عاملين حسابنا اننا حانلاقى تذاكر

و كمان عشان اى ميه بياخدو مننا الزجاجات

( احمد حبيبى اخويا الله يرحمه علمنى خدعه جامده جدا فى موضوع الميه ده يعنى ناخد زجاجتين واحده صغير ه و التانيه كبيره و لما يقولى معاكى ميه ازعل اوى و اديله الصغيره و انا زعلانه ع الاخر و ادخل و معايا الكبيره )

المهم كل المطاعم جوه الاستاد زحمه موت و كل الناس واقفه بالساعات عشان تجيب اكل و فيهم جوزى و ما عرفش برضه

قلت له استنى طيب انا حاروح رحت وقفت لقيت الشباك بتاع المطعم عالى قوى رحت لولد طويييل واقف عند الراجل بيشترى و قلت له و النبى يا بنى ممكن تجيبلى معاك كذا و كذا المهم الولد طلع محترم اوى و جابلى

اليوم ده كان الشعور الوطنى عالى اوى اوى عند الناس

لدرجه انى اثناء الماتش بنتى احتاجت تروح التواليت خمسه و عشرين ساعه بقه

و كانت الناس قاعده بين المدرجات و على السلالم وفى كل حته

و كانو بيساعدونى و يشيلوها عشان اعرف اعدى و اوديها الحمام

هما كده المصريين مستنيين بس حاجه تجمعهم على هدف و احد

لكن للاسف عمرنا ما عرفنا اوقات ذروة اشتعال الشعور الوطنى دى

و رجعت كالمنتصره الجباره و العيال كلت و الحمد لله المهم كل ساندوتش كان فيه يعنى بربع جنيه فراخ او لحمه عشان الزحام الجامد ده و بعدين الناس كانت بتشجع من قبل الماتش

راحت ندى بنتى مزعقه لشاب صغير قاعد يزعق ورانا و قالت له بلاش دوشه بقه صدعتنا

راح الولد قالها جرى ايه يا ندى انت جايه تستجمى فى الاستاد و اللا ايه

طبعا كنا كلنا اتعرفنا على بعض عشان القعده الطويله دى

و نادين سمعتهم بيقولو حضرى حضرى راحت بعلو صوتها حجرييين حجرييين و فرجت علينا الاستاد كله

يقولو ايه عليها ابوها قهوجى و اللا ايييه

طبعا انتو عارفين الى حصل فى الماتش و ضربات الجزاءو ماما سوزان وهى بتبوس بابا حسنى لايف على الهوا

و ابو تريكه العسل و هوه مش عارف ان دى اخر ضربه لكن طبعا من الصريخ الجنونى بتاعنا عرف لوحده

بعنى فى النهايه كنا بقالنا مثلا سبعمية ساعه فى الاستاد بس بصراحه كان الموقف يستاهل و عمرى ما حانسى اليوم ده

بس الغريبه بقه و احنا مروحين لقينا عساكر الامن المركزى واقفين يقولولنا ما فيش حلاوة ما ربنا نصركم بجه

هما دلوقتى بيجيبو عساكر من افغانستان و اللا ايييييييييييه

ما تبخلوش على بتعلقاتكم